mogła ukraść pocałunek lordowi Sinowi, na pewno bym to zrobiła. Victoria westchnęła. - Cokolwiek uważa matka Diane, Addingtonowie już przyjęli zaproszenie na ślub. Wstała i podeszła do okna. - Nikt nie przepuści takiej okazji. Szkoda, że nie przyszłaś wczoraj do Almacków. Wszyscy o tym rozmawiali. - Nie mogę nigdzie wychodzić, chyba że w towarzystwie rodziców albo narzeczonego. Ojciec pewnie myśli, że zamierzam uciec albo co. - A nie zamierzasz? - Lucy zerknęła na nią z niepokojem. - To byłoby straszne, gdybyś wyjechała z Londynu. - Oczywiście, że nie wyjeżdżam. Co bym robiła? Tłukła się po jakimś obcym kraju bez pieniędzy? Taka myśl parę razy przemknęła jej przez głowę, ale uznała ją za samolubną i bezsensowną. Wbrew temu, co sądził ojciec, miała w sobie dumę rodową. http://www.medycyna-i-zdrowie.info.pl ramię, a po chwili zadrżał i znieruchomiał. - Teraz naprawdę jesteśmy małżeństwem - wyszeptał, opadając na nią bez sił. 8 Sinclair oczywiście czuł się dumny, że jest pierwszym mężczyzną, który zdobył Vixen Fontaine. I ostatnim, jeśli miał cokolwiek do powiedzenia w tej kwestii. Już nie można było unieważnić małżeństwa, chyba że posunęliby się do kłamstwa. Lecz to ostatnie rozwiązanie nie wchodziło w grę. Nie chciał wypuścić jej z rąk.
Jack drżącą ręką położył komórkę na stole. Wiedział, że jest blady. Sidney przyglądała mu się ze zmarszczonym czołem. – Jack? Udało mu się słabo uśmiechnąć. – Lipiec w Waszyngtonie zawsze przyprawia mnie o wrzody żołądka. Masz jeszcze ochotę na martini? Sprawdź samej siebie. Fakt, że Benjamin przystał na jej nieśmiałą propozycję, przyjemnie ją zaskoczył. Poczuła, że wyrastają jej skrzydła. Macierzyństwo. Zawsze wzdrygała się na sam dźwięk tego słowa. Było dla niej symbolem rezygnacji z planów, symbolem straconych marzeń. Obserwowała z boku, jak jej koleżanki jedna po drugiej zachodzą w ciążę i wpadają w tę samą pułapkę. Ich życie stawało się monotonne i beznadziejnie nudne. Przymknęła oczy, przycisnęła twarz do