wszystko będzie grało. - Nie będziecie musiały sobie radzić. - Matthew, to nie jest odpowiedź. - Umilkła na chwilę. - Przyrzekam, że jeśli zdecydujesz inaczej, nigdy nie będę ci tego wypominać. - Ale wtedy zrezygnujesz z terapii, tak? Żeby oszczędzić dziewczynkom wstrząsów? - Powiedzmy, że trochę ją opóźnię. - Nie ma mowy. Musisz natychmiast się tam zgłosić. - I czuć, że zastawiam na ciebie pułapkę? - To nie jest żadna pułapka. Przecież już przedtem ci powiedziałem, prawda? Kiedy żeniłem się z Karo, wziąłem też na siebie obowiązek opieki nad jej dziećmi. Na dobre i na złe. - Ale z ciebie kłamczuch! - Kłamczuch? - Zmusił się do uśmiechu. - Nie, tylko optymista. - A gdzie tu powody do optymizmu? Bóg widzi, że to raczej mnie przydałoby się trochę tego towaru. - Po prostu stara zasada statystyki. Według mnie wszyscy już mieliśmy „gorzej". Teraz trzeba siedzieć cicho i czekać na „lepiej". - Amen. http://www.logopedapoznan.info.pl/media/ - Chcę ci pomóc-powiedział nieprzekonująco. Bella obrzuciła go chłodnym spojrzeniem. - Czyżby? - rzuciła lodowatym tonem. Podobało jej się, że go złości i niecierpliwie czekała na jego następny ruch. - Zachowujesz się, jakbyś był moim dobroczyńcą, ale nie nabierzesz mnie na to. Skąd ten nagły pośpiech? Zobaczyła niebezpieczny błysk w szarych oczach i zorientowała się, że przesadziła. - Może stąd, że chciałbym, żebyś jak najprędzej zniknęła z mojego życia? - odparował. Zabolało i Bella skrzywiła się, chociaż pomyślała, że właśnie tego powinna się była spodziewać. - Cena rynkowa apartamentu wynosi siedemset pięćdziesiąt tysięcy funtów. Jestem gotów natychmiast wypisać czek na milion funtów. To pokryje wszystkie twoje wydatki. W rzeczywistości cena rynkowa była bliższa pięciuset tysiącom funtów, ale Edward nie chciał marnować cennego czasu na jałowe dyskusje. Chciał, żeby Bella wyjechała jak najprędzej, nie tylko ze względów bezpieczeństwa. Nie zamierzał dłużej znosić jej ataków i obraźliwych insynuacji. - Czek? - zapytała Bella podejrzliwie. Czyżby chciał ją oszukać? Dowiedziała się już wcześniej od młodego urzędnika, że cena apartamentu oscyluje wokół pół miliona funtów. Dlaczego więc Edward chciał zapłacić dwa razy tyle? Czy przypuszczał, że natychmiast zaakceptuje tę ofertę? Na pewno miał w tym ukryty cel. Być może jego propozycja była jednym wielkim kantem. Wyglądało, że zamierzał zachować apartament bez względu na koszty. Nie miała pojęcia, jak się zachować. Ale zobowiązania wobec Kate i jej synka skłaniały ją do starań, by uzyskać za apartament jak najwyższą cenę.
nich zgagę. - Czy można dopatrzyć się jakichś freudowskich skojarzeń w tym przyrównaniu mnie do zgagi? Shey pokręciła głową. - Jesteś niemożliwy. No i jesteś księciem. Księciem, który wraca do domu. Sprawdź - Zamiast do Berlina przyjedź do Marbelli - proponował Karl. - Trafimy parę piłek, napijemy się piwa, pogadamy jak ludzie... Kusząca propozycja, ale Matthew uznał, że nie powinien obciążać przyjaciół swoimi problemami podczas beztroskiego weekendu. Poza tym za bardzo trąciło to ucieczką. Czy nie to mniej więcej sugerował Crocker? Nie potrzebował prawnika, żeby ponownie uruchomić te procesy myślowe. Lecz im bardziej kusiło go, żeby się stąd wyrwać, tym mocniej upierał się przy wcześniejszym stanowisku: prędzej szlag go trafi, niż da się wykurzyć z miasta własnym pasierbicom. A co ważniejsze, nie zamierza opuścić ani Londynu, ani VKF, póki nie oczyści swojego nazwiska z błota. - Innym razem - odpowiedział Karlowi.