jeszcze bardziej. Spod kół wzbijały się coraz gęściejsze tumany kurzu. W końcu przed nimi ukazała się mała chatka z drewnianych bali, a obok niewielka szopa wciśnięta między świerki. W tym miejscu droga się kończyła. Lucy zatrzymała samochód za zakurzoną czerwoną półciężarówką. – To chyba tutaj – powiedziała. – O rany – jęknęła Madison. – Zupełnie jak Clint Eastwood w ,,Bez przebaczenia’’. Lucy uśmiechnęła się do siebie. Madison nieustannie dostarczała zajęcia miejscowej wypożyczalni wideo, domagając się ściągania najrozmaitszych filmów. Jedna z nauczycielek w skądinąd znienawidzonej szkole starała się podtrzymywać jej zainteresowanie filmem. Trzy wielkie, hałaśliwe kundle wybiegły z cienia i otoczyły samochód, obszczekując go i warcząc, jakby nigdy jeszcze nie widziały obcego. – Czy myślisz, że one gryzą? – zapytał niespokojnie J.T. http://www.grzejnikidekoracyjne.edu.pl/media/ Przyjrzał się jej uważnie zimnymi, niebieskimi oczami. – Lucy Swift pojechała dzisiaj do Wyomingu. Tego Barbara się nie spodziewała. Ktoś o słabszym charakterze wpadłby w tej chwili w panikę, ona jednak tylko przeciągnęła się w fotelu i ziewnęła. Jako osobista sekretarka senatora Stanów Zjednoczonych umiała radzić sobie z nieoczekiwanymi sytuacjami. Zresztą wiedziała już o wyprawie Lucy, bo usłyszała o tym w biurze Jacka. Zaskoczyło ją tylko to, że Darren w jakiś sposób również zdobył tę informację. – Wiem – stwierdziła spokojnie. – Pojechała tam rozwijać działalność swojego biura podróży. – Być może. Firma Redwing Associates ma bazę w Wyomingu. – Ach, tak. Ale z tego, co mówił mi Jack, wynika, że Sebastian
Raptem sobie uświadomił, że małżeństwo z panną Fontaine przyniesie mu liczne korzyści. Nie tylko pozwoli mu wkupić się na powrót w łaski wyższych sfer, ale otworzy przed nim wszystkie drzwi. W dodatku pełna temperamentu żona nie będzie przez cały czas wisiała na jego ramienia i wchodziła mu w drogę. Sprawdź - Szczerze mówiąc, Amy - zaczął - w zasadzie nie widzę powodu, by dzieciaki nie mogły urządzić tego swojego wieczorku. - Z chipsami, precelkami i gazowanymi napojami? Rozchorują się od takiego jedzenia. - Zapomniałaś o prażonej kukurydzy. - Pierce, ja mówię poważnie. Uśmiechnął się i postawił talerzyki na blacie obok ciasta. - Ja też. Zgódź się, nic im nie będzie. Nie poruszył się, a jednak miała wrażenie, że znalazł się jakoś bliżej. Atmosfera między nimi gęstniała z każdą sekundą.