Zuzanna Durkin, której Karo przedstawiła wcześniej Matthew, była olśniewającą kobietą o wyrazistych rysach, ciemnych oczach pod gęstymi brwiami i wydatnym nosie. Ledwie zarysowany podbródek nadawał jej nieco wyzywający wygląd. Prawie nie miała 38 makijażu, poza odrobiną jasnej szminki na dość wąskich wargach - zdaniem Matthew jedynej niezbyt udanej części twarzy czy nawet całej postaci. - Z całą pewnością - przyznał, patrząc przez ramię na swoją żonę, podziwianą przez Zuzannę. Karolina była wyraźnie w doskonałej formie, tego wieczoru aż bił od niej blask. Smukłą figurę i piękne nogi podkreślała jeszcze mała czarna sukienka i pantofle na niebotycznych obcasach, kupione specjalnie na tę okazję. Zuzanna nie odrywała od niej oczu. - Wygląda na szczęśliwą - zauważyła. - Mam nadzieję, że nie tylko wygląda - uśmiechnął się Matthew. - Bo ja jestem bardzo szczęśliwy. Odchyliła lekko głowę, żeby mu się przyjrzeć. - A czemu nie miałbyś być? Zastanawiał się później, czy naprawdę w jej tonie zabrzmiała http://www.evita-dietetyka.pl/media/ - Imo, proszę, zwolnij! Światła rozbłysły nagle, ukazując rozległy teren wrzosowisk. Zdezorientowany Matthew podniósł rękę do oczu, a kiedy się odwrócił, zobaczył rząd pojazdów z włączonymi na pełną moc reflektorami, biegnących ludzi... Zawrócił znowu i wtedy ją ujrzał - jakieś pięćdziesiąt kroków przed sobą, z wyciągniętymi do przodu ramionami. Oddalała się wielkimi susami, więc znów zaczął biec, wołając ją po imieniu, starając się nie potknąć. Choć klatkę piersiową rozrywał mu jeszcze większy ból, coś gnało go naprzód, już prawie ją doganiał... - Imo, proszę! Złapał! Było prawie tak, jak wówczas w Cichym Pokoju, tyle że bez ognia, na wilgotnym, rozmiękłym gruncie, na wietrze i przy spektaklu
Budowlę ulokowano na samym szczycie urwiska, skąd było dobrze widać wioskę Beaulieu i przylądek St. Hospice. Z jednej strony zamku Bellevue wysoki na tysiąc stóp brzeg 38 urywał się nagle, tworząc stromy, prawie pionowy uskok. Zamek sprawiał wrażenie, jakby za chwilę wiatr miał go Sprawdź - Bardzo łatwo nawiązuje kontakty. - Może mi nie ufać. - Co za głupstwa gadasz! - zdenerwowała się Karolina. - Jak ktokolwiek mógłby ci nie ufać? Przyjazd nowych domowników ostatecznie rozluźnił nieco atmosferę. Matthew był akurat w kuchni, Karolina brała na górze kąpiel i tylko Chloe jako jedyna z sióstr rzuciła się na powitanie, kiedy frontowe drzwi się otworzyły. Przez pierwszych kilka minut, kiedy pies, dziewczynka i młoda kobieta wymieniali ekstatyczne uściski, Matthew przyglądał się im z boku, czując się jak intruz. Kahli pierwszy wytropił obcego, który zatrzymał się w pół drogi między kuchnią a drzwiami. Rozmerdany psi ogon natychmiast znieruchomiał.