– Musisz założyć, że Mowery jest lepszy od ciebie – powiedział. – Jak myślisz, czy on wie, że go śledzę? – Wie. Sebastian zabrał papierowy kubek z kawą na patio przed budynkiem motelu i usiadł na staroświeckim metalowym krześle, pomalowanym na żółty kolor. Krzesło stojące przed sąsiednim pokojem było lawendowe, następne różowe, a jeszcze następne niebieskie. Podobało mu się to. W pokoju znalazł foldery przedstawiające lokalne atrakcje turystyczne: stare domy, kryte mosty, zabytki z czasów wojny o niepodległość, zajazdy i kurorty. Przyszło mu do głowy, że mógłby wypożyczyć wielką wannę i spłynąć nią po rzece Battenkill. Wydawało się, że to lepszy pomysł niż szpiegowanie Lucy. Sebastian nigdy nie był miłośnikiem turystyki ani historii. Nie czuł się także Vermontczykiem, chociaż urodził się i wychował w tym stanie i tu znajdowały się groby jego przodków. Daisy twierdziła, że jeden z nichbrał udział w bitwie pod Bennington, gdzie w 1777 roku walczący o niepodległość Amerykanie przetrzepali skórę Anglikom. Jego babka lubiła się podawać http://www.beton-dekoracyjny.org.pl/media/ gestem. - Lady Victorio? Jego maniery przeczyły wyglądowi, ale tego wieczoru już zrobiła z siebie widowisko, więc tylko zacisnęła zęby i podała mu dłoń. Jego dotyk zrobił na niej piorunujące wrażenie. Była ciekawa, czy lord Althorpe czuje to samo co ona. - Bardzo niegrzecznie potraktował pan Lionela - stwierdziła. - Doprawdy? - Objął ją w talii. - Po prostu skorzystałem z okazji. - Jakiej? - Chodziło mi o panią. A potrzebuję innego powodu? Westchnęła rozczarowana. Kolejny uwodziciel i wyświechtane banały.
– Nikogo nie znajdą, tym bardziej, że sam nikogo nie zauważyłem – powiedział i była to prawda. – To brzmi znajomo – powiedziała cicho. Sebastian otworzył oczy. – Potrzebuję tylko trochę wody i kilku małych plasterków. – Lucy! – zawołał ktoś z dołu. – Znalazłaś coś? Sprawdź Rzucił na stolik banknot zwinięty w kształt czepka. - Zaczynasz od dwudziestu funtów? - zaprotestował Parrish. - Dla mnie to za duża stawka. - Ładny kapelusik - odezwał się wicehrabia Whyling. - Dzięki. Ze stufuntowego banknotu potrafię zrobić kobietę hojnie obdarzoną przez naturę. - A za dwa szylingi można sobie kupić każdą na Charing Cross - stwierdził Whyłand z szerokim uśmiechem. Piąty gracz zarechotał pijackim śmiechem. - Tak, ale ja zatrzymam swoją setkę, jeśli wygram - odparował Sinclair. - Prawdę mówiąc, małżeństwo to duża oszczędność.